Nadat Johannes de lagere school heeft afgerond wordt hij in de kost gedaan bij een wagenmaker te Anloo om een vak te leren, zijn moeder vindt het niet nodig dat hij verder studeert. In 1917 neemt Johannes vrijwillig dienst bij de politietroepen in Delfzijl en in 1920 wordt hij aangenomen als politieagent in Den Haag. In de loop van 1922 ontmoet Johannes Jantje, zij treden in 1923 te Den Haag in het huwelijk. Tijdens de jaren twintig en dertig worden hun vier kinderen geboren In april 1940 behaalt Johannes het inspecteursdiploma, maar als hij eind mei 1940 de eed van trouw af moet leggen, weigert hij dit te doen. Johannes wenst slechts de eed af te leggen op zijn wettige vorstin. Twee van zijn collega’s leggen wel de eed af aan de Cureer en worden beruchte SD’ers.

Gelovig
Johannes is streng gelovig en er wordt tot 1934 zelfs niet op de zondag gekookt. Als hij dienst heeft op zondag werkt Johannes wel omdat hij vindt dat dit van algemeen belang is. Pas tijdens de oorlog mogen zijn kinderen op zondag fietsen, maar dan meestal wel om bonkaarten rond te brengen. Johannes is niet alleen streng gelovig, hij is ook betrokken bij de politiek en is kiesman binnen de Anti Revolutionaire Partij, hij heeft dan ook veelvuldig contact met Colijn.

Sporter
Daarnaast is Johannes geen onverdienstelijk sporter en wordt hij tweede bij zowel het boksen als schermen tijdens het Nederlands kampioenschap voor politieagenten. Als training zwemt Johannes van Hoek van Holland naar Scheveningen.

Verzet
Eind augustus 1940 raakt Johannes betrokken bij het verzet wanneer hij het huis van een collega leeg haalt die door de SD is gearresteerd. Johannes verzamelt inlichtingen over foute ambtenaren en legt hiervan een heel kaartsysteem aan dat hij in de Grote Kerk in Den Haag verbergt. Johannes raakt ook betrokken bij hulp aan joodse- en verzetsonderduikers en hij begeleidt verzetslieden naar het Oranjehotel. De informatie die hij hierbij opsteekt geeft hij vervolgens weer aan het verzet door.

Verraden
Rond 27 maart 1944 krijgt Johannes’ zoontje op school de waarschuwing dat zijn vader ieder moment gearresteerd kan worden, hij krijgt meteen het aanbod om bij een klasgenootje onder te duiken. Op 29 maart wordt Johannes gearresteerd. Hij wordt naar het Binnenhof gebracht voor verhoor en daar gemarteld alvorens de SD hem overbrengt naar het Oranjehotel. Johannes is waarschijnlijk verraden door iemand met alcohol problemen. In ruil voor drank worden gegevens doorgespeeld aan de SD. Op 4 juni 1944 wordt Johannes overgebracht naar de bunker in Vught, hij zit daar gevangen tot zijn dood op 4 september 1944 als de Duitsers hem fusilleren. Tijdens de executie zingt Johannes “Een vaste Burcht is onze God”.

Na de oorlog
In 1986 ontvangt zijn zoon Arnold het postuum toegekende Verzetsherdenkingskruis voor zijn vader. Zijn moeder wil de onderscheiding na al die jaren niet meer ophalen. Na de oorlog belandt Johannes’ kaartsysteem van foute ambtenaren bij nazi-gezinden. Er wordt, in het kader van de naoorlogse zuiveringen, niets mee gedaan.

Bronnen:

• Sterbebuch 1944
• Erelijst van gevallenen 1940-1945
• Familie Holsbergen
• Archief Hetty Voûte
• Het Grote Gebod, dl. 1, 31/287