Jacobus de Weert is vóór de oorlog student in de rechten. In de oorlog richt hij de falsificatie centrale van de LO op, de FC-LO. Deze organisatie komt voort uit een falsificatie groep die hij in de zomer van 1942 is begonnen. Deze falsificatie groep maakt tweede klas NS-abonnementen voor onderduikers en verzetslieden, zo kunnen zij ongehinderd door Nederland reizen.

Valse documenten
Na dit succes laat Jacobus ongeveer acht stempels maken om tabaks- en benzinebonnen te vervalsen. Uiteindelijk zijn er tussen de drie- en vierhonderd stempels gemaakt, naast een grote hoeveelheid persoonsbewijzen. De vraag naar vervalste documenten wordt uiteindelijk zo groot dat er ook lege documenten bij de overheid en de Duitsers gestolen worden, deze documenten hoeven alleen nog maar ingevuld te worden. Naast het vervalsen van documenten werkt Jacobus de Weert ook voor de LO en pleegt hij overvallen op politiebureaus en distributiekantoren. Verder onderhoudt Jacobus contacten met drukkers om aan papier en inkt te kunnen komen.

FC-LO
In 1944 is de LO zo groot dat er behoefte bestaat aan een eigen falsificatiedienst. Vanaf dat moment houdt Jacobus zich alleen nog maar met het vervalsen van documenten bezig. De FC-LO groeit dan uit tot een van de grootste verzetsgroepen. In samenwerking met plaatselijke LO groepen die documenten vervalsen heeft de FC-LO de beschikking over ongeveer 900 medewerkers. Uiteindelijk moeten er zelfs complete werkplaatsen worden opgericht om de vele vervalsingen te kunnen maken.

V-Männer
Naast zijn werk voor de FC-LO is Jacobus de Weert een van de eersten die systematisch gegevens gaat verzamelen van foute Nederlanders, de zogenaamde V-männer. Daarnaast publiceert Jacobus in 1943 het pamflet Het Contra Signaal, vernoemd naar het blad voor SS’ers, Het Signaal. In dit pamflet noemt Jacobus de namen van 27 Nederlanders die volgens hem fout zijn. Jacobus heeft uiteindelijk een koffer vol gegevens verzameld over collaborateurs.

Zwarte Jacques
Jacobus de Weert wordt in maart 1944 in Amsterdam gearresteerd. Hij staat bij de andere verzetslieden ook wel bekend als “Zwarte Jacques”. Na zijn arrestatie komt Jacobus in Kamp Vught terecht. Op 5 september 1944 wordt Jacobus de Weert op de fusilladeplaats nabij het Kamp Vught gedood.
Paul Pesch heeft later het volgende over Zwarte Jacques gezegd:
“Hij was werkelijk gesloten. Hij was niet zo dat hij veel vertelde, niet meer dan hij kwijt wilde. Hij was een harde werker, een ontzettend harde werker. Dikwijls werkte hij de hele nacht door en dan de nacht daarop weer. Tijd van slapen gunde hij zich niet. Hij nam veel risico’s. Hij liep altijd met een revolver op zak, meestal twee. Volgens mij nam hij wel eens risico’s die te groot waren. Hij had een tas hartstikke vol valse papieren en met dingen die hij gepikt had van de Duitsers en NSB’ers. Hij had dat beter op kunnen bergen. Het was in een tijd dat je geen onnodige risico’s moest nemen. Hij kwam voorbij met een tas vol rommel, terwijl hij de gelegenheid had om het af te geven, maar daar dacht hij eenvoudig niet aan. Hij pakte ’s morgens vroeg zijn koffer en was dan gevlogen”.

Bronnen:

• NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies
• Visser W.G., De geheime dienst, blz. 101, 187, 189, 203
• Aernsberg A. van, Onze gevallenen, blz. 46, 47