Simon Ponte is getrouwd met Anna. Anna is weduwe en heeft al twee kinderen uit haar eerste huwelijk, Meereke en Jan. Simon en Anna krijgen samen nog twee zonen, Simon en Theo.

2004
Meereke van Gemert- van Weelden vertelt in 2004 het volgende over haar vader:

“Hij was een hele fijne vader. Hij werkte als metaalarbeider bij een fabriek in Rotterdam, op Feijenoord, als eerste smid. Het was een fabriek die iets met scheepvaart van doen had.” Meereke en haar broertje Jan gingen als kind wel eens kijken, als ze vrij waren. Ze brachten dan zijn brood. De kinderen vonden het een mooi gezicht. Simon stond bij een groot vuur, met een kap op en sloeg op het aambeeld. Hij maakte dan speciaal voor hen een hoepel met een stang eraan. Daar gingen ze dan buiten mee spelen. Soms gaven ze die hoepel dan weer aan andere kinderen. Simon sr. was al voor de oorlog opa, een leuke opa. Hij ging bijvoorbeeld met zijn kleinkinderen roeien. Voor zijn vrouw was hij heel behulpzaam, hij hielp ook mee in de huishouding.  “Er zijn eigenlijk geen foto’s van hem; hij wilde niet op de foto. “Mijn kop houdt toch niet op papier”, zei hij altijd.” Er zijn echter wel twee foto’s waar hij op staat. Op een ligt hij voor een tentje en zie je alleen zijn achterwerk. De familie ging heel vooruitstrevend, al voor de oorlog kamperen. Op de andere foto is zijn hoofd half en heel vaag te zien. Hij zit in een roeiboot.

Communistisch verzet
Zijn stiefzoon Jan en zoon Simon zijn al voor de oorlog actief in de arbeidersbeweging, de vakbond en de communistische partij. Toen de oorlog uitbrak belandden ze als vanzelfsprekend in het communistische verzet. Jan werd al in 1941 door de Duitsers opgepakt. Via Amersfoort en Westerbork kwam hij in Neuengamme terecht, waar hij eind augustus of begin september 1942 is omgekomen. De familie werd hiervan op de hoogte gesteld. Nog geen twee weken later werden ook vader en zoon Simon opgepakt. Vader Simon had echter, in tegenstelling tot Jan en Simon jr. geen banden met het verzet. Meereke die getrouwd was en twee dochters had, weet zelfs nog dat Simon sr. zijn zoon regelmatig waarschuwde dat hij voorzichtig moest zijn. Simon jr. las bijvoorbeeld vrij openlijk het verboden communistische krantje De Waarheid.

Opgepakt
Op maandag 14 september 1942 was Anna Ponte zoals elke maandag bij haar dochter op bezoek. Meestal kwam Simon ook, maar wat later. Hij maakte dan eerst thuis aan de Westerbeekstraat 54 de boel aan kant en kwam dan ook koffie drinken en een boterham eten bij dochter Meereke. Maar deze keer kwam hij niet. Ook tussen de middag was hij er niet. Om half drie ’s middags kwamen buren zeggen dat de Duitsers Simon hadden opgepakt. Anna zei direct dat ze dan ook haar zoon meegenomen hadden. Ze gingen onmiddellijk naar huis, waar ze zagen dat de deur was ingehakt. De Duitsers hadden daarvoor bij de buren een bijl gevorderd. De Waarheid lag op tafel. (Overigens bracht ook Meerekes acht jaar oude dochter Erna dit verzetskrantje rond, verstopt in de zoom van haar onderrok. Ze weet nu nog steeds een deel van de adressen waar ze de Waarheid bracht). Simon jr. bleek inderdaad te zijn opgepakt op zijn werk, hij werd al vrijwel direct doorgestuurd naar Kamp Amersfoort omdat hij bij het verzet zat. Vader Simon werd nog wekenlang in het politiebureau in Rotterdam gevangen gehouden, waar hij waarschijnlijk werd verhoord. De familie wist waar hij zat en Meereke heeft een aantal keren schone kleren gebracht en vuile kleren mee naar huis genomen. De familie stuurde pakjes op en kreeg van mensen die ze, voor hun eigen veiligheid ‘maar zo snel mogelijk moesten vergeten’ informatie over hun gevangen genomen dierbaren. Zo wisten ze dat Simon sr. ondertussen ondervoed was, en in zeer slechte conditie verkeerde.

Vught
Hoogstwaarschijnlijk behoorde Simon Ponte sr. tot de eerste groep gevangenen die uit Kamp Amersfoort naar Vught overgebracht werd om daar het kamp te bouwen. Meereke weet te vertellen dat het kamp nog niet af was en dat ze op de grond moesten slapen. Simon sr. is daar vlak na aankomst op 25 januari 1943 overleden. De familie kreeg het nieuws in eerste instantie van iemand uit de buurt, de heer Van der Horst. Ook hij was zo iemand van wie je eigenlijk de naam moest vergeten. Meereke weet niet of er een officiële brief met de doodsoorzaak naar haar moeder is gestuurd. Ze denkt dat “longontsteking” misschien de verklaring is die zij hebben gekregen. De familie heeft ook gehoord dat zijn naam al op een lijst stond, om over zes weken vrij te komen. Helaas heeft dat niet zo mogen zijn.

Simon jr. en vrouw Anna
Ook Simon jr. is na die 14de september 1942 nooit meer in Rotterdam teruggekomen. Hij maakte in Buchenwald op 11 april 1945 wel de bevrijding mee, maar overleed twaalf dagen later in dat zelfde kamp.

Anna Ponte is tot zij in 1966 naar het bejaardenhuis ging, in het huis blijven wonen waaruit haar man en zoon door de Duitsers werden meegenomen. "Tot het moment van haar vertrek waren aan de voordeur de sporen te zien van de beschadigingen die op 14 september 1942 waren aangericht. Als zichtbare tekens van een onherstelbaar leed……”.

Bronnen:

• Sterbebuch 1943
• Erelijst van gevallenen 1940-1945
• Meereke van Gemert- Van Weelden